Całkiem przyjemny płaszcz (pokazywany) i wyróżnienie.

Prowadzenie bloga ma swoje plusy. Nie wątpliwie tak jest. Jednym z nich jest dobre słowo od Was. Tym razem trafiło do mnie takie właśnie słowo od Iwony, koniecznie tam zajrzyjcie bo można tam oglądać wielkie pająki. Zazdrościć potem, że Iwona szyje na dworze - och jak zazdroszczę. I wiele innych ciekawych rzeczy. Na całym świecie ,Iwona chyba ma najwięcej maxi spódnic :).

I wyróżnienie pociąga za sobą obowiązek zdradzenia 7 faktów o sobie.
Ja oprę się na 7 faktach , które ujawniła Iwona. Mianowicie :

"Ujawnić 7 faktów o sobie to nie taka łatwa sprawa ;-) Coś tam jednak napiszę:

1. Chciałabym mieć dredy, tylko szkoda mi włosów. 
2. Moim marzeniem jest mieszkać w drewnianym domu z bali.
3. Mój pierwszy posiłek , czy wstanę o 6. rano czy o 8., jem około 12. w południe.
4. Urodziłam moją córeczkę w domu, mając przy sobie tylko męża i położną.
5. Próbowałam haftować, szydełkować i robić na drutach, ale dopiero szycie mnie uzależniło i daje szaloną radość i satysfakcję.
6. Uwielbiam spać! - śpię od 9. do 10. godzin dziennie.
7. Nie mam ani jednej rośliny doniczkowej w domu! Wystarcza mi to, że mieszkam praktycznie w ogrodzie i w Paragwaju jest cały rok zielono i wciąż kwitną jakieś kwiaty."

1. Nigdy nie dbałam o włosy :D . Mam strasznie grubaśne i nic ich nie ruszy. Od czasów liceum farbuję włosy co chwilę...no i rzeczywiście są w gorszej kondycji niż bez farbowania...ale żadna fryzjerka mi nie wierzy , że średnio raz w miesiącu farbuję włosy. No dobra, ostatnio trochę rzadziej.


2. Moim marzeniem jest marzenie Iwony :D

3. Ja najchętniej jadłabym już w łóżku. Jeśli nie zjem śniadania dość szybko po wstaniu to umieram. A wszelkie badania krwi na czczo to dla mnie horror.

4. łoooo no to podziwiam w tym punkcie Iwonę.

Jak sobie myślę o moich porodach w takich warunkach ..to aż mnie dreszcz przechodzi .
Anię rodziłam dość długo. Pierwsze skurcze zaczęły się o 3 w nocy i co 3 minuty trwały do 21. Myślałam, że umrę!! Ale jakoś poszło :D Pani położna w pewnym momencie mi zaproponowała, żebym sobie pospacerowała jak mi się leżenie nudzi i wstałam to zrobić i po prostu walnęłam na podłogę, stać nie mogłam - to jedno z zabawniejszych chwil z mojego porodu - znaczy tak je dziś wspominam. :)

Wojtka urodziłam prawie na ulicy :) Cała akcja porodowa trwała 45min. 10 min byłam w szpitalu, z tego 5 min stałam przed porodówką , która była myta w trybie ekspres, żebym mogła urodzić nie na stojąco. Urodził się 15.05 o godzinie 15:05. :) Cóż za wyczucie.

Matueusz - hmmm tu były dwa falstarty. Dwa razy trafiałam do szpitala z akcją porodową. KTG mówiło jedno - rodzimy...ale nawet po dawce oksytocyny wracałam do domu. Śmialiśmy się, że czeka na 15.07. Bo i Ania i Wojtek urodzili się 15 dnia miesiąca. :) Ale w końcu Mateusz urodził się 23 lipca.....ale trochę chory :( więc gdybym rodziła w domu mogłoby nie być fajnie. Po antybiotykach i bajerach wróciliśmy do domu. :)

5. Haftowanie i szydełkowanie zupełnie nigdy mnie nie pociągało . Na drutach , owszem lubię, ale teraz zostawienie drutów na widoku nie jest mądre przy mojej trójcy.

6. Jej , spanie -och też uwielbiam. Ale śpię stanowczo za mało.

7. Ja mam trzy kwiatki, znaczy jeden rodzaj kwiatka w trzech doniczkach. Nie wiem jakim cudem żyją. Jeżeli kwiatek kupowany w sklepie dowie się , że ma trafić do mojego domu od razu umiera. ...zupełnie nie mam serca do kwiatów w domu. Natomiast w ogrodzie mogłabym mieć miliony. Uwielbiam grzebać się w ogrodzie :)
A zdjęcia są z Chabówki ze skansenu pociągów, to jest zaraz pod Rabką. Świetne miejsce....no tak na spacer z dziećmi. :) 

Sprawa z kominem jest następująca.
Zamykany na zamek, którego taśmy , które były za długie wszyte są jeszcze między wełnę a dzianinę wszyta jako podszewkę. Dzianina owa, mówiąc bez tajemnic, to stara koszulka, która miała plamę od wybielacza, ale też miała cudowną miękkość i tak została zachomikowana , aż do tej pory. Wzdłuż zamka wszyty jest też pas skóry, z którego w sumie są też patki na płaszczu. Dzięki tej skórze komin trzyma się dumnie do góry.
Jak trochę się odepnie, to jest fajnie :).

I jeszcze jedna prawda o mnie.
Zupełnie nie wychodzi mi stanie przed aparatem, bardziej wygląda to tak :), lekko jestem do tego zmuszona, ale cóż , takie życie.