Dumna jak paw
Czasem człowiek jest dumny z siebie, czasem jak nawet nie wyjdzie mu coś super ekstra fajnie. Jak tak wyjdzie to już wogóle cudownie.
Jakiś czas temu, dosyć spory, sama nie pamiętam ile narysowałam pawia moim rodzicom.....oprawiłam w antyramę....paw zawisł w kuchni, potem szkło antyramy pękło....i paw wylądował w piwnicy i tam leżał długoooooo!!! A ja błam i tak z niego dumna.
Jak dla mnie za długo tam leżał....ale w te święta wrócił. Z nową porządną ramą!!
No cieszy mnie to, tak bardzo, że aż się Wam pochwalę co to za paw.
Paw narysowany jest węglem, pastelami zwykłymi i olejnymi. I jest zwykłym pawiem.
Ale miły mojemu sercu z wielu względów.
Robienie zdjęć przez szybę nie jest moją mocną stroną hahaha.
No jak to miło czasem wrócić do domu rodzinnego :)
Jakiś czas temu, dosyć spory, sama nie pamiętam ile narysowałam pawia moim rodzicom.....oprawiłam w antyramę....paw zawisł w kuchni, potem szkło antyramy pękło....i paw wylądował w piwnicy i tam leżał długoooooo!!! A ja błam i tak z niego dumna.
Jak dla mnie za długo tam leżał....ale w te święta wrócił. Z nową porządną ramą!!
No cieszy mnie to, tak bardzo, że aż się Wam pochwalę co to za paw.
Paw narysowany jest węglem, pastelami zwykłymi i olejnymi. I jest zwykłym pawiem.
Ale miły mojemu sercu z wielu względów.
Robienie zdjęć przez szybę nie jest moją mocną stroną hahaha.
No jak to miło czasem wrócić do domu rodzinnego :)
Paw robi wrażenie :)
OdpowiedzUsuńDobrze, że z piwnicy wrócił na ścianę :)
jest przepiękny, i dobrze mu w nowych ramach, już nie musi się chować w piwnicy. Cudeńko żeś stworzyła
OdpowiedzUsuńo kurczę, bardzo bardzo, hmmm, nie tylko ładny, ale ciekawy też! I ma charakterne spojrzenie, odpowiednie dla pawia :D To nie jest zwykły paw, to jest paw na czerwonym dywanie!
OdpowiedzUsuńO jak ja lubię takie pastelowo innowo co nieco:) Piękny paw, nigdy nie powinien trafiać do piwnicy, a Ty powinnaś czasem chwycić za pastele:))
OdpowiedzUsuńJa niedługo też się pochwalę czymś pastelowo bajkowym, bo kocham wszystkie pastelowe twory:)))
Też bym była dumna :) z takiego pawia.
OdpowiedzUsuńPiękny!
OdpowiedzUsuńJest boski! To że ty zdolna bestia jesteś wiedziałam od dawna, ale że jeszcze tak pięknie malujesz.... o mój boże! dziewczyno! toż to dzieło sztuki :)
OdpowiedzUsuńzazdroszczę talentu do rysowania :)
OdpowiedzUsuńzapraszam do siebie, dopiero ogarniam to całe "blogowanie"
http://yupiorka.blogspot.com/
pozdrawiam, Patrycja
Wow piękny rysunek zazdroszczę talentu do rysowania:)czym Ty nas jeszcze zaskoczysz;)pozdrawiam serdecznie:)
OdpowiedzUsuńpiękne :-0 też miałam okazje w szkole na rysunku technicznym rysować węglem ale nawet nie pamiętam co rysowałam :-)
OdpowiedzUsuńPS. podobno przesyłka dziś została nadana :-)
Ale ty zdolniacha jesteś, piekny ten paw:]
OdpowiedzUsuńMożesz być dumna jak paw z takiego talentu!!!:D
OdpowiedzUsuńTak, tak! Dumna jak paw powinnaś być z tak pięknego pawia!
OdpowiedzUsuńKurcze, ukradłaś mi temat :)))
OdpowiedzUsuńTeż się chciałam pochwalić moimi pracami, a teraz wyjdzie, że kopiuję mistrza :(
Piękny rysunek. Zazdroszczę takiego talentu.
OdpowiedzUsuńŚwietny paw! :) możesz być dumna - jak paw oczywiście :)
OdpowiedzUsuńDziękuje Wam, Wasze miłe słowa uznam jako dobry omen na nowy rok :)
OdpowiedzUsuń