Seria ze spodenkami.

Jak dziecko jest małe wykonuje wiele czynności, które budzą mój podziw.
Z radością tarza się w brudzie, rzuca twarzą w piach, siada na jedynej psiej kupie w promieniu 8 tysięcy kilometrów, robi dziurę w spodniach siadając na mchu albo czymś równie nie dziurogennym...i można by tak godzinami wymieniać i generować argumenty za tym żeby dzieciom raczkującym i dopiero co chadzającym na dwóch nogach strzelić serię spodenek.
Mogą być z czegokolwiek. Skracasz swoje spodnie i zostaje Ci trochę -spodenki. Znajdujesz jakiś na nic nie nadający się skrawek - robisz spodenki które zasłaniają małą pupinkę. :) Itp.
Spodenki mogą być do pierwszych górskich wspinaczek.
Brud na nich jest nabyty. Stębnówki są zielone z założenia jako zdobienie czarnego materiału.

Świetnie się w nich śpi. :)

I robi niezły raban. A te spodenki są nawet z tej samej tkaniny, z której kiedyś była spódnica a teraz spodenki Bartasa. :)

Poza tym uwolniłam szafę mojej babci z tkanin. Nie wiem jakim cudem ona przede mną to wszystko ukryła. Teraz moja szafa znów jest pełna po brzegi i nawet z niej wypłynęło...ale będę uwalniać i mam nadzieje, że mi w tym pomożecie ...wszak w niedalekiej przyszłości mija rok mojego bloga!! DZIĘKI WAM!!

Może na zdjęciu nie wygląda to zbyt imponująco ale po złożeniu na jedną kupkę sięga mniej więcej szczyt 1,3m nad podłogę. I nie liczyłam dokładnie ale po zgrubnej ocenie jest tego ok 60m. Boskich wełen, pięknego haftowanego lnu i innych bajerów.!!!! Jak dobrze, że wracając z wakacji zahaczyłam o Babcię. :)