Szlafroki

Gdy zorientowałam się, że dzieci znów mi urosły , trochę się zasmuciłam. Na duchu podniósł mnie fakt, że ja wciąż młoda i piękna ( ahhahhahhhahhhhahah)  i gdyby nie dzieci, to pewnie bym nie zauważyła galopującego czasu. :)Żeby ustrzec się przed kolejnym takim odkryciem uszyłam szlafroki na zapas. :) Zima idzie, tego już nie da się ukryć. A my sobie czytamy po kąpieli dość obficie i ciężko nam zmieścić się pod jedną kołdrą, dlatego szlafroki u nas są konieczne.
Mati dostał w spadku po Wojtku. A Wojtek w spadku po zapasach z szafy. A Ania z genialnego polarka, który został zakupiony 1,5 roku temu właśnie w celu uszycia szlafroczka, ale jakoś trafił się szlafroczek od cioci i materiał leżał i czekał. A że dziecko poddaje się nieubłaganemu wzrostowi, to materiału było ciut za mało...ciut o mankiecik, dlatego jeden rękaw jest sztukowany. :) Ale nic to . :)
Wszytko podwinięte i do samej ziemi ....ufffff następne szycie szlafroków, gdzieś za trzy lata ...